آداب نوشیدن چای و انواع چای ها در کشورهای مختلف - وبلاگ شخصی من

به گزارش وبلاگ شخصی من، امروز می خواهیم در خصوص آداب و رسوم چای نوشیدن و انواع چای در کشورهای مختلف صحبت کنیم. درکل اگر ما از آداب و رسوم ملل مختلف مطلع باشیم، در طی سفر لذت بیشتری می بریم، مانند روش های دست دادن در فرهنگ های مختلف، رسوم غذا خوردن و حتی آداب و رسوم عجیبی که خیلی از ما آنها را نمی شناسیم. چای نوشیدنی ای است که در میان اهالی آسیا (مخصوصا آسیای جنوب شرقی) به شدت محبوب بوده و آداب و رسوم خاص خود را نیز دارا می باشد. قدمت و اصالت چای آنقدر زیاد است که اگر چیز دیگری را هم دم کنیم، اسمش را چای میگذاریم. چای آلبالو، چای گل گاو زبان، چای به. مثلاً اگر آلبالو را در آب جوش خیس کنیم و بگذاریم کمی روی حرارت دم بکشد، به آن چای آلبالو میگوییم. کمی به را با زعفران و نبات دم می کنیم و چای به درست می کنیم. چای، دیگر بخشی از فرهنگ ما شده. با خبرنگاران همراه باشید تا با آداب نوشیدن چای در ملل مختلف و نیز انواع چای های عجیب و جالب آشنا شوید.

مراکش

مردم آفریقا چای های مخصوص به خودشان را دارند، به طور مثال در مراکش، چای نعنا بسیار پر هوادار است. در فرهنگ مردم شمال آفریقا، این چای جایگاه ویژه خودش را دارد و آداب نوشیدن چای و رسوم چای در آن، خاص می باشد. این مردم، برگ نعنا و چای سبز را با هم دم می کنند و با شکر شیرین می کنند. بعد چای را از ارتفاع زیاد داخل لیوان می ریزند. در سفر به آفریقا اگر به شما چای تعارف کردند، نباید آن را رد کنید. در فرهنگ این مردم، رد کردن چای نشانه بی ادبی است، بنابراین حتی اگر به آن میل ندارید، دعوت به چای را رد نکنید.

تبت

برای ما شاید عجیب و سخت باشد که بشنویم که کسی در چای از کره استفاده کند، اما آداب نوشیدن چای در میان مردم تبت، اینگونه است. آن ها دوست دارند که چای خود را با کره گاو وحشی مخلوط کنند. مردم تبت، چای را به روش های متفاوتی تهیه می کنند. آن ها چیز دیگری هم در چایشان می ریزند. نمک! شاید تعجب کنید، اما خوب است بدانید که این چای به علت چربی بالایی که دارد به شدت انرژی زا بوده و مردم آن منطقه برای تحمل کردن سرمای سخت تبت و هیمالیا به چنین نوشیدنی ای احتیاج دارند.

هنگ کنگ

چایی که مردم هنگ کنگ می نوشند، نام عجیبی نیز دارد، شیر چای جوراب شلواری، اما این نام، مطمئنا به مقدار ترکیبات چای، حیرت انگیز نیست. این چای، مخطوطی عجیب و غریب از شیر غلیظ شده، چای سیاه و شیر خشک است و چون یک کیسه چای سیاه را داخل چای می ریزند و به این وسیله چای را فیلتر می کنند، این نام بر آن گذاشته شده است، زیرا معتقدند این مخلوط به جوراب ساق بلند زنانه بی شباهت نیست.

تایوان

در تایوان نوع دیگری از چای به نام شیر چای مروارید مرسوم است که البته مورد علاقه همه مردم این کشور نیست، اما در حدود سی و چند سالی که از اختراع این چای می گذرد، تبدیل به نوشیدنی محبوب بسیاری از مردم این کشور شده است. روش درست کردن آن هم به این صورت است که چای سرد را با شیر یا میوه مخطوط می کنند و به آن گلوله های کوچکی از نشاسته اضافه می کنند که جویدنی است. این چای در میان مردم تایوان شدیدا پر هوادار شده و معروفیت آن به انگلستان هم رسیده و در برخی از مغازه های این کشور به فروش می رسد.

ژاپن

از جمله طولانی ترین آداب نوشیدن چای در ملل مختلف، رسوم چای در کشور ژاپن می باشد. مردم ژاپن، سنت مفصل تری برای خوردن چای دارند. در این کشور برای چای انواع و اقسام مرنام وجود دارد. زمانی که به ژاپن سفر می کنید، حتما باید در رسوم چای نوشیدن آن شرکت کنید یا آن را دیدن کنید. مرنام چای در این کشور در تاریخ ملی و مذهبی مردم آن ریشه دارد. به طور معمول در ژاپن از چای سبزی استفاده می کنند که بنام ماتچا شناخته می گردد. مرنام چای به طور معمول، نزدیک به چهار ساعت طول می کشد؛ به قدری که ممکن است، در وسط مرنام خسته شده و به خواب فرو روید. انتظاری طولانی برای یک فنچان چای اما این مرنام برای مردم این کشور به شدت مورد احترام و با اهمیت است.

بریتانیا

چای برای اولین بار از چین به بریتانیا راه پیدا نموده است. بر طبق شواهد، قبل از به حکومت رسیدن چارلز دوم، چای وارد این کشور شد. بر طبق اسناد موجود از قول یک روزنامه نگار انگلیسی بنام ساموئل پپیز در سال 1660 این فرد در این زمان برای اولین بار چای چینی را نوشیده و از آن بدش آمده، البته امروزه مردم کشور انگلستان روزانه صد و بیست میلیون فنجان چای می نوشند. رسوم چای نوشیدن مردم این کشور نیز تقریبا نزد همه شناخته شده است. آن ها هر روز 5 عصر، چای ارل گری با بیسکویت را به عنوان عصرانه میل می کنند.

جنوب ایالات متحده آمریکا

تابستانهای گرم موجب شده که چای داغ، از مدت ها قبل محبوبیت خود را نزد مردم ایالتهای گرم جنوبی آمریکا از دست بدهد. امروزه آن ها چای شیرین را با چند تکه یخ خنک می کنند و به عنوان چای سرد مصرف می کنند. این کار به آن ها یاری میکند تا علاوه بر خنک شدن، تشنگی خود را نیز برطرف کنند. این روش مصرف چای از 1879 به بعد پدیدار شده و هواداران زیادی دارد.

هندوستان

بسیاری از مردم معتقدند که نوشیدن چای در انگلستان از بقیه مکان های دنیا بیشتر رایج است و انگلیسی ها را چای خورهایی حرفه ای می دانند، اما واقعیت این است که در هیچ کشوری بیشتر از هندوستان از چای استفاده نمی گردد. مردم هندوستان نیز مانند مردم ایران، این نوشیدنی را چای می نامند. آنها چای خود را با شیر و شکر مخلوط می کنند. یکی از شغل هایی که در این کشور بسیار دیده می گردد، دوره گردانی هستند که با گاری یا دوچرخه چای می فروشند.

چین

بر طبق افسانه ها کشف چای مربوط به 2737 سال قبل از میلاد مسیح در کشور چین بوده و این نوشیدنی به وسیله امپراطور شنونگ کشف شده. ماجرا هم به این صورت بوده که یک برگ چای خشک در لیوان آب داغ او می افتد و برای اولین بار چای، پا به دنیا می گذارد و خیلی زود جای خود را در میان نوشیدنی های دنیا باز می نماید. امروزه این نوشیدنی به یکی از هفت ضرورت اصلی در این کشور تبدیل شده و رسوم چای نوشیدن در چین، ترتیبات خاص خودش را دارد. ضمن اینکه چای سبز در میان مردم این کشور جای خاص خود را دارد.

جنوب آسیا

چای معطر هندی با مخلوطی از ادویه ماسالا در هندوستان مرسوم بود. اشغالگران انگلیسی این عادت را پیدا کردند و در طی اشغالگری های خود آن را با خود جا به جا نمودند. انگلیسی ها خوردن چای را در میان هندی ها رواج دادند. یعنی این چای از چین به انگلستان رفته و از انگلستان به هند و بعد از آن نیز به سایر کشورهای جنوب آسیا منتقل شده. هرکدام از این منطقه ها، بسته به سلیقه خود به چای شیر، ادویه و ... افزودند. امروزه می توانید در کشورهای جنوب آسیا انواع چای های آرام بخش را پیدا کنید.

پاکستان

مردم پاکستان هر دو نوع چای سیاه و سبز را دوست دارند، اما محبوب ترین نوع چای در این کشور، یک نوع نوشیدنی صورتی رنگ است که به آن نون چای می گویند. این نوشیدنی ترکیبی از پسته، بادام، شیر، گیاهان ترش، اادویه و شیر است. ادویه های این نوشیدنی، گیاهان ترشی هستند که در کشمیر رشد می کنند.

روسیه

گفتیم که آداب نوشیدن چای در ملل مختلف، فرق دارد، اما مردم روسیه برای رسوم چای نوشیدن، رسمی مشابه ایرانیان دارند. در روسیه، سماور یکی از اجزای ثابت رسم چای است. آن ها در سماور، آب را جوش می آورند و چای را در قوری روی آن دم می کنند. بسته به نوع چای، چند دقیقه ای صبر می کنند و بعد، نصف فنجان را آب جوش ریخته و نصف دیگرش را از مایع درون قوری پر می کنند. مقدار غلظت این چای به سلیقه مصرف کننده بستگی دارد.