عصاره به لیمو درد های عصبی را تسکین می دهد - وبلاگ شخصی من

به گزارش وبلاگ شخصی من، در گذشته به لیمو به طور گسترده برای درمان بیماری های مختلف مانند تب، سردرد، عفونت های پوستی و مسائل گوارشی استفاده شده است. بعلاوه به لیمو به خاطر اثرات ضد اسپاسمی، ضد تب و آرام بخش نیز مورد استفاده بوده است.

پژوهشگران ایرانی در مطالعه ای بر روی عصاره به لیمو دریافتند که عصاره این گیاه می تواند به درمان درد های عصبی یا نوروپاتیک یاری کند. درد نوروپاتیک مزمن یا درد عصبی اغلب در پی آسیب به سیستم عصبی به وجود می آید. دلیل های مختلفی برای ایجاد این درد وجود دارد. درد نوروپاتیک با حس ناخوشایند گزگز و سوزش همراه است. از نشانه های مهم درد عصبی آلودینیا و هایپرآلژزیا هستند.

آلودینیا احساس کردن درد در پاسخ به محرک هایی که در حالت طبیعی درد ایجاد نمی کند، مانند لمس و هایپرآلژزیا احساس درد زیاد در برابر محرک هایی است که درد کمی ایجاد می نمایند. از آن جا که درمان های فعلی اثربخشی کمی دارد و مقدار زیادی درد را کاهش نمی دهند، تحقیقات بیشتری برای مسکن های نو با اثرات جانبی کمتر مورد احتیاج است.

گیاه به لیمو یا Lippia citriodora بومی آمریکای جنوبی است. از برگ این گیاه به دلیل رایحه لیمو مانند در انواع مختلف غذا ها و چای استفاده می گردد. در گذشته به لیمو به طور گسترده برای درمان بیماری های مختلف مانند تب، سردرد، عفونت های پوستی و مسائل گوارشی استفاده شده است. بعلاوه به لیمو به خاطر اثرات ضد اسپاسمی، ضد تب و آرام بخش نیز مورد استفاده بوده است.

سلول های گلیال در سیستم عصبی حفاظت نماینده سلول های عصبی هستند و از بقا و فعالیت های نورونی حمایت می نمایند. در سال های اخیر به نقش سلول های گلیال به خصوص میکروگلی ها و آستروگلی ها؛ در درد نوروپاتیک توجه بیشتری شده است. بعضی داده ها نشان می دهند که استرس اکسیداتیو و آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلول)، در ایجاد و پیشرفت درد نوروپاتیک نقش دارند.

پژوهشگران دانشگاه های علوم پزشکی مشهد و سبزوار در مطالعه ای بر روی عصاره به لیمو تاثیر این گیاه را بر مدل آسیب فشاری مزمن درد نوروپاتیک مورد آنالیز قرار دادند. برای ایجاد درد نوروپاتیک در موش ها و مطالعه بر روی این نوع درد، از مدل آسیب فشاری مزمن استفاده می گردد. در مدل آسیب فشاری مزمن (CCI)، عصب سیاتیک را به وسیله جراحی تحت فشار قرار می دهند.

محققان در این آزمایش از 87 موش صحرایی نر بالغ استفاده کردند. موش های صحرایی به طور تصادفی به گروه های زیر تقسیم شدند: گروه یک: حیوانات بدون دست کاری، گروه دو: حیوانات با آسیب فشاری مزمن تیمار شده با نرمال سالین (NS)، گروه سه یا گروه شم: حیوانات تحت عمل جراحی، بدون تحت فشار قرار دادن عصب سیاتیک (آسیب فشاری مزمن) و تیمار شده با نرمال سالین، گروه چهار: حیوانات با آسیب فشاری مزمن تیمار شده با گاباپنتین به عنوان داروی مرجع و گروه های پنج، شش و هفت: حیوانات با آسیب فشاری مزمن تیمار شده با عصاره اتانولی به لیمو (به ترتیب 50، 100 و 200 میلی گرم بر کیلوگرم) با دوز 1 میلی لیتر / کیلوگرم به مدت 14 روز.

در این مطالعه، اثر عصاره به لیمو بر پارامتر های رفتاری موش های صحرائی که تحت جراحی آسیب فشاری مزمن (CCI) برای ایجاد درد نوروپاتیک نهاده شده بودند، مورد آنالیز نهاده شد. بعلاوه با انجام آزمایش وسترن بلات در روز های سه، هفت و چهارده پس از جراحی، تغییرات سطوح نخاعی فاکتور های آپوپتوتیک، مارکر های میکروگلی ها و آستروگلی ها آنالیز شدند.

موش ها سه، پنج، هفت، 10 و چهارده روز پس از ایجاد آسیب فشاری مزمن، علائم نوروپاتی مختلفی مثل افزایش حساسیت نسبت به درد (هایپرآلژزیای حرارتی) و حساسیت در برابر محرک های غیر مضر یا غیر دردناک (آلودینیای مکانیکی، آلودینیای سرد) نشان دادند. درمان با عصاره به لیمو به طور قابل توجهی تغییرات رفتاری مرتبط با نوروپاتی را کاهش داد. بعلاوه پروتئین های Bax / Bcl-2 و Iba 1 در حیوانات CCI تحت درمان با عصاره کاهش یافت.

نتایج این مطالعه نشان داد که به لیمو می تواند گزینه مناسبی به عنوان درمان یاریی درد نوروپاتیک باشد و اثرات آنتی هایپرآلژزیایی (عدم افزایش حساسیت به محرک های دردزا) و آنتی آلودینیایی (عدم پاسخ دردناک به محرک بی خطر) عصاره اتانولی به لیمو را می توان حداقل، به طور جزئی، به فعالیت های ضد آپوپتوزی و مهار میکروگلی ها نسبت داد.

نتایج این مطالعه که در فصل نامه یاخته پژوهشگاه رویان به چاپ رسیده است، نشان داد که فعال شدن میکروگلی ها و آپوپتوز با رفتار های درد ارتباط دارد. پیشنهاد شده است که اثرات ضد هایپرآلژزیایی و ضد آلودینیایی که در عضاره به لیمو کشف شده است، ممکن است از بعضی جهات در ارتباط با مهار فعالیت میکروگلی ها و مسیر های آپوپتوزی باشد.

منبع: بهداشت نیوز